از امريكا به عنوان سرزميني ياد مي‌شود كه تنها واژه زير‌نويس آن فراموشي است. سعادت ايالات متحده امريكا اين است كه در اين كشور از فيلم‌هاي خارجي و غير‌امريكايي استقبال خوبي نمي‌شود اما هنوز يك ژانر خاص بارقه‌هاي اميد را براي موفقيت فيلم‌هاي خارجي در امريكا روشن نگه داشته است. در قبرستاني كه فيلم‌هاي خارجي در آن زير خروارها خاك مدفون شده و روي سنگ قبرشان گيشه فراموش شده حك مي‌شود، هنوز مخاطبان امريكايي پيدا مي‌شوند كه به ژانر رزم و فيلم‌هاي شرق آسيايي وفادار باشند. سياهپوستان امريكايي از فيلم پنج انگشت مرگ سال ۱۹۷۳ به عنوان اولين فيلم كونگ فويي كه از سوي يك شركت شاخص توزيع‌كننده فيلم در امريكا پخش شد، تاكنون قاطعانه پاي فيلم‌هاي رزمي شرق آسيايي ايستاده‌اند، درست مانند ستاره‌هاي خشمگين تابع بروس لي، ستاره كونگ فوكار چيني كه براي سيفو خود مبارزه مي‌كنند.
سارا سرور
مستند جديد «من بروس‌لي هستم»، نشان مي‌دهد سياهپوستان امريكايي از دير باز علاقه زيادي به تماشاي فيلم‌هاي هنرهاي رزمي شرقي داشته‌اند. اين مستند از عشق جامعه امريكاييان آفريقايي به ستاره فيلم‌هاي هنر رزمي شرق آسيا سخن مي‌گويد: جيمز شاموس، تهيه‌كننده و نويسنده‌اي كه آثاري از او چون «خيزش ببر» و «اژدهاي پنهان» توانست به خوبي جاي خود را در دل سياهپوستان امريكايي باز كند، مي‌گويد: مسائل ميان فرهنگي در محلات سياهپوست‌نشين امريكايي مدت‌هاست كه رواج دارد، مثلاً بروس‌لي كه احتمالاً در دهه ۷۰ ميلادي بزرگ‌ترين ستاره امريكايي – آفريقايي بوده است، همچنان در ياد و خاطره اين قشر از مخاطبانش زنده است و اين فرهنگ كماكان ادامه دارد. اين احتمالاً همه آن چيزي است كه در مستند جديد من بروس‌لي هستم، نمايش داده مي‌شود؛ مستندي كه تحليلگرش در آن عمق ريشه محبوبيت بروس‌لي نزد جامعه سياهان را به تصوير مي‌كشاند. دلايل مختلفي براي محبوبيت بروس‌لي نزد جامعه سياهان وجود دارد. در دهه ۷۰ ميلادي، لي از نادر ستاره‌هاي غيرسفيد‌پوست پيشرو در فيلم‌هاي رزمي بود و در نقش‌هايش هم واقعاً خوب ظاهر مي‌شد. چهار فيلمي كه بروس‌لي در آن ايفاي نقش كرده بود به جمع تصاوير دنيايي پيوستند كه در آن شرارت متخلفان اعم از اربابان مواد مخدر، امپرياليست‌هاي ژاپني يا شبه باندهاي شرور به واسطه قدرت‌هاي پشت پرده منبع شرارت تغذيه مي‌شدند. حالا مي‌توان تا حدودي حدس زد كه چرا مرام و منش بروس‌لي و اعتماد به نفس بحقش براي مخاطبان سياهپوستي كه طاقتشان از نقض حقوق مدني خود در آن دوران به تنگ آمده بود، خوشايند بوده است؛ سياهاني كه گاه همچنان در معرض پيشداوري‌ها و تعصبات بي‌معناي سفيدپوستان غربي قرار مي‌گيرند.
اكثر فيلم‌هاي رزمي همچون بلكسپلوتيشن، تمي تخيلي توأم با موضوعي انتقامجويانه دارند. در واقع تا پيش از بلكسپلوتيشن به غير از آثاري چون ملينا، كمربند سياه جونز، كلئوپاترا جونز و كازينو طلايي اين دو ژانر كمتر با يكديگر تداخل پيدا كرده بودند. در سال ۱۹۷۳ مخاطبان امريكايي از همه نژادها با استقبالي بي‌نظير از شش فيلم كونگ فويي محصول هنگ كنگ اين آثار خارجي را در رده‌هاي اول پرفروش‌ترين فيلم‌هاي سينمايي آن دوران قرار دادند اما بعدها و پس از كمرنگ شدن ميل و رغبت امريكايي‌ها به فيلم‌هاي رزمي شرق آسيايي، هنوز جامعه سياهپوستان امريكايي بودند كه مشعل اين ژانر فروكش كرده را روشن نگه داشتند.
سونديتا كيتا چا جوا در مقاله‌اي با عنوان مخاطبان سياه، بلكسپلوتيشن، فيلم‌هاي كونگ فويي و جدال با مردان سفيد سلولي مي‌نويسد: فيلم‌هاي رزمي شرق آسيايي از جنبش گروهي تحت عنوان قدرت سياه متنفع شد. قدرت سياه راه را براي توسعه ايدئولوژي‌هاي مشترك ميان پان آفريقانيسم و ساير انجمن‌هاي مدافع حقوق سياهان در سرتاسر جهان هموار كرد؛ ايدئولوژي‌هايي كه بر سر همبستگي جهاني ميان مردماني كه از سركوب نژادي رنج مي‌برند، گفتمان مي‌كنند و درست در همان زمان بود كه امريكا در تقابل با شرق دور قرار گرفت. چا جوا مي‌نويسد: بخش اعظمي از جمعيت سياهان امريكا نه تنها مخالف جنگ ويتنام بودند بلكه آرزوي پيروزي ويتنام عليه امريكا را در سر مي‌پروراندند و چين و تمام متعلقات و موضوعات مرتبط با چين نيز نزد آفريقايي- امريكايي‌ها از محبوبيت بسياري برخوردار بود.
اين نوع همبستگي ميان آفريقا و چين اكنون به پيامدهاي مهم و جدي ژئوپلتيكي ميان دو كشور انجاميده و جالب است كه سلايق سينمايي آفريقايي- امريكايي‌ها همچنان به روال ۴۰ سال پيش و استقبال عظيمشان از سينماي شرق دور باقي است. يك‌سوم ۲۵ فيلمي كه در صدر موفق‌ترين فيلم‌هاي خارجي قرار گرفته‌اند، مردان چشم‌بادامي آسيايي را به نمايش مي‌گذارند كه در تلاش براي كشف نقطه ضعف رقيب و شكست او هستند. آثاري چون «ببر خيزان»، «اژدهاي پنهان»، «قهرمان»، «جت لي بي‌باك»، «فشار كونگ فو»، «ميمون آهني»، «محافظ» و «خانه خنجرهاي پرنده» از جمله اين فيلم‌ها هستند. برخي گمان مي‌كنند كه هزاره احياي كونگ فو با ساخت فيلم‌هايي چون بت من در راه است و ژانر هنرهاي رزمي در راه موفقيت دهه‌هاي پيش است اما از سوي ديگر با استقبال از تريلر جديدي فيلم‌هايي چون مرد RZA و مشت‌هاي آهنينش يا فيلم حمله كه به جاي قهرمان كونگ فوكار، ابرقهرمانان افسانه‌اي را به سينماها مي‌فرستند، احتمال شكسته شدن قلب رزم و كونگ‌فو وجود دارد اما مستند «من بروس‌لي هستم» از پنج‌شنبه گذشته روانه سينماهاي سطح امريكا شده است تا شايد بتواند باز هم روحي تازه را بر اين ژانر مرده بدمد.
تبادل
لینک هوشمند
برای تبادل
لینک ابتدا ما
را با عنوان
paygah و
آدرس
paygah00.LXB.ir لینک
نمایید سپس
مشخصات لینک
خود را در زیر
نوشته . در صورت
وجود لینک ما در
سایت شما
لینکتان به طور
خودکار در سایت
ما قرار میگیرد.
تبادل
لینک هوشمند